Na obu bocznych ścianach fasady (1-2) znajdują się wizerunki wezyra wykonane w bardzo głębokim reliefie. Tę technikę Egipcjanie stosowali przede wszystkim w dekoracji zewnętrznych ścian; wystające tło chroni delikatną powierzchnię płaskorzeźby i tworzy dramatyczne efekty światłocienia. Merefnebef został przedstawiony w oficjalnym stroju, na który składa się krótka peruka z loczkami, długa, obszerna spódnica, naszyjnik, bransolety i laska będąca oznaką statusu urzędnika. Inskrypcja powyżej podaje niektóre z jego najważniejszych tytułów: arystokrata, książę lokalny, wezyr, jedyny przyjaciel (króla), kapłan-lektor.
Nadproże
Długie nadproże (3), obejmujące całą szerokość fasady, jest ozdobione czterema liniami inskrypcji hieroglificznej, wykonanej chrakterystyczną techniką: znaki zostały wyrzeźbione bardzo głęboko, a następnie wypełnione niebieską pastą; w podobny sposób dekorowano ściany komór grobowych w piramidach królów VI dynastii, pokryte Tekstami Piramid. Inskrypcja zawiera tzw. formułę ofiarną, która miała zagwarantować zmarłemu korzystanie w zaświatach z dobrodziejstw płynących z łaski króla: tłumaczenie.
Inskrypcję zamyka z lewej strony wizerunek Merefnebefa w towarzystwie żony (której postać jest niemal zupełnie zniszczona przez erozję i niewidoczna) oraz jednego z synów, Manefera, którego postać została celowo usunięta.
Ściany po obu stronach wejścia
Poniżej nadproża, na ścianach po obu stronach wejścia znajdują się długie inskrypcje, w których wezyr zwraca się do ludzi, którzy będą odwiedzać jego grobowiec, przedstawiając swoje zalety i zasługi i przestrzegając, by nie ważyli się go sprofanować. Inskrypcje wykonano w wypukłym reliefie, a detale znaków zostały starannie namalowane, z uwzględnieniem najdrobniejszych szczegółów.
Tłumaczenie inskrypcji na prawo (południe) od wejścia (4) i na lewo (północ) od wejścia (5).
Poniżej inskrypcji po każdej stronie wejścia (6-7) znajdują się cztery postacie wezyra w odświętnym stroju, na który składała się sztywna krótka spódniczka, szeroki naszyjnik i bransolety na nadgarstkach oraz berło i długa laska. Merefnebef został wyobrażony na przemian jako kapłan-lektor – w sięgającej do ramion peruce, z przerzuconą przez ramiona skórą geparda i szeroką wstęgą – oraz jako dworzanin w krótkiej, okrągłej peruce z opaską o długich końcach opadających na plecy.
Wejście
Obie strony wąskiego wejścia zdobią wizerunki Merefnebefa wychodzącego z kaplicy w towarzystwie bliskich mu kobiet: po południowej stronie otyły (co świadczy o tym, jak dobrze mu się wiodło) wezyr jest przedstawiony z żoną Zeszzeszet (8), po północnej – z zagadkową damą imieniem Meresanch (9); choć ona i Merefnebef zostali tu wyobrażeni w pozycji wskazującej na zażyłość, Meresanch najwyraźniej nie była jego żoną ani krewną, gdyż byłoby to wspomniane w inskrypcji powyżej. Co więcej, Meresanch nie pojawia się w żadnym innym miejscu grobowca.
W każdej z tych dwóch scen wezyrowi towarzyszą również jego dwaj synowie (wizerunki wszystkich z wyjątkiem jednego, który odziedziczył imię po ojcu, zostały celowo zniszczone).
Poniżej, w dolnej części ścian, znajdują się sceny przedstawiające statki (10-11), które najprawdopodobniej brały udział w ceremonii pogrzebowej Merefnebefa, przewożąc wyposażenie grobowe i ofiary.