Najbardziej imponującym elementem Saqqary jest Piramida schodkowa, wzniesiona przez genialnego architekta Imhotepa jako miejsce wiecznego spoczynku jego władcy, Horusa Neczericheta, przez późniejsze pokolenia zwanego Dżeserem. Pierwsza piramida świata jest usytuowana wśród zespołu budowli zamkniętych w obrębie wysokiego na 10 m wapiennego muru i otoczonych Suchą Fosą – potężnym rowem wykutym w skalnym podłożu. To właśnie tutaj, po zachodniej stronie kompleksu grobowego Neczericheta znajduje się nasze stanowisko. Każdego ranka zaczynamy pracę w cieniu Piramidy Schodkowej. W południe cienia już nie ma, ale majestatyczna obecność piramidy jest zawsze odczuwalna – od niemal pięciu tysiącleci.
Nic więc dziwnego, że znajdujemy liczne świadectwa działalności w czasach III dynastii: począwszy od pozostałości muru otaczającego kompleks grobowy Neczericheta – który wyznacza wschodni kraniec wykopalisk, przez ślady funkcjonowania kamieniołomu, z którego wydobywano kamień do budowy kompleksu, po Suchą Fosę, ale także liczne drobne obiekty, takie jak fragmenty 'stel granicznych’ czy błękitne fajansowe płytki, jakimi były ozdobione podziemne pomieszczenia pod piramidą.
Po lewej: Jedna z dekorowanych fajansowymi płytkami ścian w pomieszczeniach pod Piramidą Schodkową (za: C.M. Firth i J.E.Quibell).
U góry po prawej: Jeden z licznych fragmentów fajansowych płytek znalezionych w trakcie prac Misji.
U dołu po prawej: Fragment wapiennego bloku z gniazdami do osadzenia fajansowych płytek, znaleziony w czasie prac Misji.
Fragmenty 'steli granicznej’ Neczericheta; Takie stele służyły prawdopodobnie do wyznaczenia obszaru królewskiego kompleksu grobowego na początkowym etapie budowy.