Kompleks grobowy Neczericheta był otoczony murem z bastionami i czternastoma bramami, z których tylko jedna (przy południowym krańcu wschodniego boku kompleksu) była prawdziwym wejściem. Ponieważ mur, pierwotnie wysoki na 10,5 m, zachował się tylko w najniższej części, wyraźnie widoczna jest jego struktura: rdzeń z małych, nieregularnych bloków kamienia wydobywanego na miejscu, licówka z precyzyjnie dopasowanych bloków pięknego, białego wapienia, a także fragment platformy podtrzymującej całą konstrukcję muru.
Dolne warstwy bloków wapiennej licówki muru Neczericheta zachowane przy wschodnim krańcu naszego stanowiska. Po prawej stronie widoczna jest wewnętrzna struktura muru, z nierównych bloków miejscowego kamienia.
Trzy 'bastiony’ muru Neczericheta, wewnętrzny masyw (po lewej) i fragment muru oporowego platformy, na której wspiera się konstrukcja (po prawej).