Na prawo (północ) od wejścia: głównym elementem tej ściany są ślepe wrota (12) pomalowane tak, aby imitowały kosztowny (i niedostępny dla zwykłych śmiertelników) granit z kamieniołomów w Asuanie; to tędy dusza Merefnebefa przychodziła z zaświatów, aby pożywić się ofiarami złożonymi na stole ofiarnym, który zajmował całą szerokość tej części ściany. Wzdłuż bocznych krawędzi ślepych wrót wyobrażono naczynia z siedmioma świętymi olejami (13). Pozostałą część ściany po obu stronach ślepych wrót zajmują wizerunki osób zmierzających w kierunku miejsca składania ofiar: po prawej wielka postać samego Merefnebefa w towarzystwie jednej z żon i jednego z synów (14) oraz (poniżej) szereg służących przynoszących dary (15): warzywa, owoce i zwierzęta. Po lewej cztery rzędy ofiarników niosą produkty, które zostaną złożone w ofierze dla duszy wezyra (16).
Na lewo (południe) od wejścia: głównym tematem dekoracji tej ściany, podobnie jak północnej, jest przyjmowanie ofiar przez zmarłego wezyra. Jej najważniejszą część stanowią ślepe wrota (17), nieco skromniejsze niż drugie, na północ od wejścia. Po lewej stronie kieruje się ku nim elegancko ubrany Merefnebef z żoną i synem (18); trzej mężczyźni poniżej niosą dary (19), aby złożyć je na stole ofiarnym przed ślepymi wrotami. Na prawo od ślepych wrót wezyr siedzi przed zastawionym stołem (20), pod którym ustawiono między innymi dzban pełen pachnących kwiatów lotosu. Ulubione zwierzęta – pies i małpka – dotrzymują towarzystwa swemu panu.
W najniższym rejestrze przedstawiono ofiarników zmierzających w stronę ślepych wrót (21), ale znalazło się tu również miejsce dla zespołu umilającego dostojnikowi czas grą na siedmiu harfach i flecie (22).